به گفته کارشناسان بیش از 40 هزار نفر در کشور به ام.اس مبتلا هستند و سالانه حدود دو هزار نفر به این تعداد افزوده می شوند که این رقم 20 برابر آمار کشورهای همسایه و منطقه است.
اعتمادی فر افزود: در سه دهه گذشته، شیوع این بیماری در کشور بویژه در استان اصفهان افزایش چشمگیری یافته است و پژوهش ها نشان می دهد شیوع این بیماری در استان اصفهان از پنج در 100 هزار نفر، هم اکنون به 60 در 100 هزار نفر رسیده است.
دکتر اعتمادی فر با تاسف از افزایش روزافزون جمعیت بیماران ام.اس در اصفهان می گوید : عادی نشان دادن این موضوع و برابر دانستن شمار مبتلایان ام.اس اصفهان با استان های دیگر کشور ازجمله سیستان و بلوچستان با 300 بیمار ام.اس و شهرکرد با 500 بیمار از سوی برخی مسئولان قابل قبول نیست.
به گفته وی، هم اکنون بیش از دو هزار و 500 بیمار ام.اس استان اصفهان بومی این استان هستند که در درمانگاه تخصصی پرونده درمانی دارند، ضمن آنکه نام بسیاری از بیماران ام.اس در اصفهان درجایی ثبت نشده است.
ام.اس درحالی بیماری اسرارآمیز لقب گرفته است که در رشته نورولوژی بیشتر از همه بیماری ها ، ذهن دانشمندان و پژوهشگران را به خود مشغول کرده و هنوز علت یا حتی درمان قطعی برای این بیماری پیدا نشده است.
بحث های بسیاری بر سر منشاء این بیماری میان کارشناسان و متخصصان وجود دارد اما پس از سال ها مطالعات تخصصی و کارشناسی آنها می توان گفت، منشا عوامل محیطی در شیوع و گسترش این بیماری غیرقابل انکار است.
اعتمادی فر در مورد فراگیری این بیماری میان ساکنان حاشیه زاینده رود می گوید : آمار مبتلایان به ام اس در ساکنان شهرهای مناطق غرب اصفهان، در مجاورت رودخانه و همچنین در کنار صنایع بزرگی همچون فولاد مبارکه، ذوب آهن و پلی اکریل از دیگر نقاط اصفهان بیشتر است.
به اعتقاد برخی از کارشناسان، تخلیه پساب های شیمیایی صنایع در زاینده رود و آلودگی هوا درپی استفاده نکردن صنایع از فیلترهای مناسب در شیوع بیماری ام.اس در این مناطق مؤثر است البته مدیر عامل کارخانه ذوب آهن اصفهان در این باره می گوید: کارشناسان خارجی برای اعطای ایزوهای معتبر هر شش ماه یک بار این کارخانه را نظارت می کنند که در صورت وجود آلایندگی های مغایر با این ایزوها ، درخواست اخذ ایزوی کارخانه لغو می شود .
در هر حال تلاش برای کاهش آلودگی محیطی اقدام مثبتی است که ممکن است به کاهش آمار مبتلایان به ام اس بیانجامد.
جمشید لطفی رئیس انجمن ام.اس ایران درباره علت بیماری ام اس و علائم آن گفت: ایران در ابتلا به بیماری ام اس جزو ده کشور اول دنیاست؛ میزان آسیب های این بیماری، بستگی به زمینه و علل بروز آن دارد، بطوریکه ممکن است یک نفر در مدت سه ماه علیل شود و یک نفر ممکن است 10تا 20 سال مبتلا به این بیماری باشد اما هیچگونه مشکل حرکتی ، گفتاری و تشنجی نداشته باشد.
حسین که جوانی 30 ساله است و در رشته زیست شناسی تحصیل کرده می گوید: هر هفته باید آمپول ناپروکسن دریافت کنم که گاهی در عین ناتوانی در راه رفتن مجبورم برای تهیه این دارو به بسیاری از داروخانه ها مراجعه کنم؛ متاسفانه با این وضع کمک چندانی هم از سوی نهادهای بهداشتی دریافت نمی کنم.
یکی دیگر از بیماران که زنی جوان است و کم کم علائم فلج ناشی از ام.اس در او بروز کرده می گوید: همیشه با هزینه شخصی خود در بیمارستان بستری می شوم اما تا کی خواهم توانست هزینه های درمان را تامین کنم معلوم نیست.
لطفی درباره گرانی داروها می گوید: وزارت بهداشت هزینه زیادی را برای تهیه دارو و درمان بیماران ام.اس تقبل می کند به طوری که بسته به نوع بیمه70 تا90 درصد هزینه تأمین داروهای خارجی بیماران ام.اس تأمین می شود.
در هر ماه برای هر بیمار مبتلا به ام.اس 3 میلیون ریال هزینه می شود.
لطفی به ضعف نظام توان بخشی برای این بیماران در کشور اشاره می کند و می گوید: بررسی هایی که درمورد گروهی از مبتلایان به ام.اس انجام شده نشان می دهد که حدود 60 درصد آنها زن و از این عده 78 درصدشان متأهل هستند که باز از این گروه 81 و نیم درصد زمین گیرند؛ شیوع این بیماری و احتمال آن در زنان سه و نیم برابر مردان است و بیشتر در سنین18 تا 35 سالگی بروز پیدا می کند.
به هر صورت گرچه علل بروز این بیماری و درمان آن بطور قطعی برای پزشکان هنوز مشخص نشده است اما شایسته است برای بهتر کردن وضع زندگی بیماران ام.اس حتی با شرایطی که دارند تلاش شود.
کارشناسان معتقدند مسئولان باید ضمن پذیرش گسترش این بیماری در برخی شهرهای کشور، برای برطرف کردن اضطراب و دلهره و نگرانی بیماران ام.اس و خانواده های آنان گام های اساسی بردارند تا آنان این دوره سخت و طاقت فرسا را حداقل بدون اضطراب سپری کنند تا آسیب های کمتری به خانواده های پرستار ام.اس و همچنین جامعه وارد شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر